به گزارش روابط عمومی مرکز هنری رسانه‌ای نهضت، حافظیه، آرامگاه شاعر بلندآوازه ایران حافظ شیرازی، از قدیم‌الایام مکانی برای تجلی زیبایی و عرفان بوده است. به همین بهانه عوامل برنامه قرآنی «محفل»، ۲۰ مهرماه که در تقویم روز بزرگداشت حافظ نامگذاری شده به حافظیه رفتند تا این مناسبت را با مردم جشن بگیرند. این برنامه که دو سال است ماه رمضان روی آنتن می‌رود، توانسته جای خودش را در دل مخاطبان باز کند. 
پرداخت متفاوت این برنامه به قرآن و قرآن‌خوانی یکی از دلایلی بود که باعث شد محفل در چشم مخاطب دیده شود و پای قرآن و فرهنگ قرآن‌خوانی را به خانه‌ها و خانواده‌های ایرانی بیشتر باز کرد. این برنامه با رویکرد متفاوتی که داشت، توانست از یک برنامه قرآنی، برند حرفه‌ای بسازد و حتی در ایامی غیر از ماه رمضان هم مورد پسند مخاطبان قرار بگیرد. عوامل محفل پیش از این و در تاریخ‌های مختلف برنامه‌هایی را در استادیوم آزادی، مشهد، جنوب کشور و حتی لاهور پاکستان برگزار کردند و این بار به مناسبت روز بزرگداشت حافظ در حافظیه شیراز گرد هم آمدند. گردهمایی‌ای که مورد استقبال قرار گرفت و حافظیه را مملو از جمعیت کرد.

در محفل حافظیه چه می‌بینیم؟
روز بزرگداشت حافظ این‌بار متفاوت‌تر از سال‌های پیش برگزار شد. جمعیت زیادی آمده بودند و عده‌ای نشسته بودند و عده دیگر ایستاده برنامه را تماشا می‌کردند. این جمعیت برای حضور عوامل محفل جمع شده بودند. برنامه متفاوت شروع می‌شود و از همان ابتدا مخاطبان را غافلگیر می‌کند. یک آیه از قرآن توسط یکی از شرکت‌کننده‌های کم‌‌سن فصل اول تلاوت و سپس توسط شرکت‌کننده‌ دیگر، بیتی از حضرت حافظ که مربوط به آن آیه سروده شده، خوانده می‌شود. در طول اجرای این برنامه بارها مطرح می‌شود که سروده‌های حافظ وام گرفته از مفاهیم و آیات خداوند در قرآن است و دلیل خواندن شعر بعد از هر آیه به همین دلیل بوده است.
بعد از قرائت قرآن، محمد معتمدی و محمدمهدی سیار، یک بار شعری را به صورت عادی و بار دیگر با طنین و آوازی خوش می‌خوانند: «معاشران، گره از زلف یار باز کنید/ شبی خوش‌ است بدین قصه‌اش دراز کنید» و در ادامه حامد شاکرنژاد، قاری شناخته‌‌شده‌ محفل آیه‌ متناسب با مضمون شعر را که مربوط به سوره قدر است را می‌خواند. مردم آنها را تشویق می‌کنند و یک بیت دیگر خوانده می‌شود: «حضور خلوت انس است و دوستان جمعند/ وَ اِنْ یَکاد بخوانید و در فراز کنید» بعد شاکرنژاد، آیه‌ معروف «وَإِن يَكَادُ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ» را که به آیه‌ چشم‌‌زخم معروف است، قرائت می‌کند. عوامل این برنامه در فضای حافظیه، با به زبان آوردن سخنان خداوند و اشعار حافظ، موفق شدند فضای عرفانی و شاعرانه‌ای را رقم بزنند که بی‌شک در ذهن‌ها ماندگار خواهد شد.

چگونه یک برنامه‌ فرهنگی اسلامی تهیه کنیم؟
برگزاری برنامه‌ محفل در سرزمین نارنج و ترنج، ابعاد گوناگونی دارد. اما شاید مهم‌ترین وجه این برنامه، تلفیق دین و فرهنگ و اجرای آن به شکل درست بود. به این معنا که عناصر دینی و فرهنگی، در زمان و به شکل درست استفاده شده‌اند و توانسته‌اند اثری خوبی روی مخاطبان بگذارند. عوامل این برنامه باعث شدند ابعاد متفاوتی از ظرفیت‌های دین و فرهنگ ببینیم. اجرای برنامه محفل در این مکان تاریخی ایرانی، اقدامی قابل تحسین است که به دنبال پیوند دادن دو عنصر مهم فرهنگ و دین، یعنی ادبیات فارسی و قرآن، اتفاق افتاد. این برنامه با استفاده از زبان هنر و ادبیات، تلاش کرد تا مفاهیم عمیق دینی را به زبانی شاعرانه، ساده و قابل فهم برای مخاطب امروزی بیان کند. تلفیق این دو عنصر در فضای تاریخی و فرهنگی حافظیه، به برنامه محفل هویتی ملی، توامان با هویت مذهبی داد. اتفاقی که این روزها کمتر شاهد آنیم. درواقع بزرگداشت‌هایی که برای شاعران و خوانندگان ایرانی برگزار می‌شود، تا حد زیادی خالی از مفاهیم دینی است و عوامل محفل نشان دادند می‌شود با حفظ ادبیات مفاهیم دینی را هم یادآور شد. 
شاید اگر چنین برنامه‌هایی بیشتر مورد توجه قرار بگیرد اتفاقات خوبی را رقم بزند؛ چراکه با نشان دادن مشترکات فرهنگی و دینی، به تقویت وحدت و انسجام ملی کمک می‌کند. پیوند میان دین و‌ فرهنگ موضوعی است که تا به اینجا آسیب‌های زیادی خورده است، به همین دلیل بازبینی و برنامه‌ریزی‌ از سمت اهالی فرهنگ و هنر را بیش از هر زمان دیگر می‌طلبد.

منبع: روزنامه فرهیختگان